Winkelmand

Volg ons op Social media

Tokyo Game Show 2019 discussie

Tokyo Game Show 2019 zit er weer op! De livestreams kwamen helaas nogal op wat onhandige tijden voor ons Nederlanders. Jeroen en Marcus wisten gelukkig nog veel mee te pakken van de grote Japanse gamebeurs en praten jullie bij.

Jeroen: Tokyo Game Show zit er weer op! De livestreams komen helaas nogal op wat onhandige tijden voor ons Nederlanders. Gelukkig kun je nog een stukje in de bus kijken, toch Marcus?

Marcus: Zeker! Na het te lang moeten opblijven voor de Nintendo Direct had ik mijn nieuwe streamobstakel gevonden: geïrriteerde, opgejutte mensen die zich in de overvolle treinen probeerden te wurmen. Gelukkig kan ik me daar redelijk goed van afsluiten en heb ik zeker weten genoeg moois gezien van TGS!

Jeroen: Haha, mooi om te horen! We hebben natuurlijk elke dag alleen maar de laatste uurtjes kunnen meemaken, maar hebben desondanks een aantal mooie shows kunnen zien. Als je nu een game of show moet aanwijzen, waar heb je het meest van genoten?

Marcus: Ik wilde eigenlijk meteen op de Final Fantasy VII Remake hypetrain stappen, maar qua show denk ik dat SEGA/Atlus toch mijn favoriet. Persona 5 Royal is als fan fantastisch en ik was echt wel te spreken van de nieuwe Sakura Wars. Ik weet niet veel over de serie, maar was aangenaam verrast met hoe deze nieuwe game eruitzag.

Jeroen: Daar kan ik het alleen maar mee eens zijn. Met Sakura Wars was ik nog niet bekend, maar ik moet zeggen dat het er wel erg goed uitzag hoor. Het design spreekt me wel aan en ik sta er altijd voor open om een nieuwe kijk op het JRPG-genre te ervaren. Final Fantasy VII heeft ook vrij veel screentime gehad en doet me nog altijd verwonderen hoe het nu precies gaat spelen. Persona 5 Royal sla ik lekker over (sorry)! Origineel al gespeeld, dat waren wel weer genoeg uurtjes Persona 5 voor mij…

Marcus: Final Fantasy VII Remake was voor mij wel echt mijn ogen uitkijken. De graphics, de animaties met cinematische camera, het nieuwe gevechtssysteem… het lijkt alsof Square Enix leert van zowel Final Fantasy XV en Kingdom Hearts III en het beste uit beide naar boven haalt. In 2020 sta ik overigens gewoon weer klaar voor Persona: de omgegooide dungeons, het extra semester en andere nieuwigheden zorgen toch wel weer voor hype. Over 2020 gesproken, wat vond je van Guilty Gear 2020?

Jeroen: Guilty Gear ziet er cinematisch goed uit. Toch, fighting games in het algemeen trekken mij niet zo. Wat betreft fighting games: Lethal League Blaze zag er stiekem wel leuk uit trouwens! Heel chaotisch en wat minder masculine stoere-mannen-aura dan normaal. Ondanks de veelzijdige cast zag ook Project Resistance er behoorlijk masculine uit. Wat is het nu eigenlijk: helemaal Resident Evil of maar een beetje?

Marcus: In hoeverre ik het begreep lijkt Resistance meer op een soort escape room-simulator met echt gevaar en multiplayer-actie. Dit kan leuk zijn, maar ik dacht dat het terugstappen naar de wat tragere horror in deel 7 en de remake van 2 juist net een sterke move was van Capcom. 

Jeroen: Dat dacht ik ook. Eigenlijk deed Project Resistance me vooral denken aan Left 4 Dead 2. Totdat ineens het logo van de Umbrella Corporation in beeld kwam. Die multiplayer-insteek heeft al wel eens eerder gewerkt voor Resident Evil, met de Mercenaries-game. Dus ik ben benieuwd. Naast dit nieuwe project kwam Capcom met een nieuwe Mega Man Legacy Collection. Loop je daar nog warm voor?

Marcus: Ik heb persoonlijk alleen Mega Man X gespeeld op mijn SNES Mini en vind dat al behoorlijk pittig. Ik vind het overigens wel gepast dat Zero nu ook een eigen collectie krijgt, zo kunnen de echte puristen echt alle titels op één (draagbaar) platform spelen. Dat is natuurlijk wel heel vet. Ik zag overigens in je persoonlijke top 10 dat je helemaal enthousiast werd van de nieuwe telg uit de Ys serie, ik ben eigenlijk wel benieuwd waar dat vandaan komt.

Jeroen: Zeker weten! Dat heeft eigenlijk vooral te maken met de vorige game in de serie, Ys VIII. Dat spel wist zó de formule te perfectioneren waar de serie lang naartoe heeft gewerkt, dat mijn hype voor deeltje IX ongekend hoog is. Ook veel oudere Ys-spellen heb ik gespeeld, zoals Felghana, I & II Chronicles en Celceta. Dan merk je wel waar die serie vandaan komt en hoe die geëvolueerd is. Adol Christin is er altijd bij, maar de nieuwe beelden bevatten nog een paar nieuwe characters. Erg benieuwd welke wereld we vanaf 2020 weer mogen verkennen en hoe de actievolle gameplay daar een rol in speelt. Toch twijfelde ik nog eventjes om niet Death Stranding op één te zetten. Het lijkt onderhand écht Kojima’s magnum opus te worden. Bijna 5 uur aan podiumtijd op Tokyo Game Show, waarmee we eigenlijk pas voor het eerst uitgebreid gameplay zagen van de lang zo mysterieuze titel… Werd je blij van wat je zag?

Marcus: Death Stranding is voor mij waarschijnlijk iets te bizar, maar ik heb immens veel respect voor Kojima’s werkwijze. Hij durft op een triple-A niveau echt een keer iets nieuws te doen en dat is wat ik bij veel grote developers nogal eens mis. Daarnaast vond ik het idee dat andere spelers op een of andere manier toch impact hebben op jouw playthrough van de game ook erg tof. 

Jeroen: Hoe ze dat precies vorm gaan geven, moet ik nog zien. Ze lijken niet iets met online multiplayer te willen doen namelijk. Maar inderdaad: zeer gewaagd om er zo’n bizarre titel van te maken mét een triple-A budget. Ik herkende wel wat Metal Gear Solid in de gameplay hoor. Met name op het punt dat er ineens vijanden voor je neus staan. 

Marcus: Ik was overigens ook erg te spreken van Tales of Arise. Met name de stukjes gameplay die ik in de trailer zag bevielen me wel. Ook de graphics zijn een grote stap vooruit gegaan. Wat me opviel was dat dit nieuwe deel ook weer een iets serieuzer verhaal lijkt te hebben. Ik geef zelf de voorkeur aan de wereld en personages uit bijvoorbeeld Zestiria, maar ik ben zeker geïnteresseerd.

Jeroen: Dat klopt. Qua stijl en design heeft Arise nog het meeste weg van Xillia. Die game zorgde echt een beetje voor een koerswijziging in de Tales-serie. Had bijvoorbeeld als eerste wat geavanceerdere cutscenes, speelde wat met een meer open en minder lineaire wereld en haalde het gevechtssysteem overhoop (Xillia 2 nog meer trouwens). Die progressie hebben ze met Zestiria en Berseria weer een beetje ingeleverd, maar met Arise lijken ze dat pad gelukkig weer opnieuw op te gaan. Ik moet het nog zien: Tales-games zijn vaak een beetje hit or miss, maar hebben toch altijd een basisniveau wat betreft kwaliteit dat soms in andere series nog wel eens ontbreekt (ik kijk naar bijvoorbeeld Star Ocean, Final Fantasy en Atelier). Ze lieten overigens deze TGS nog meer zien van Tales of Crestoria. Tales op een telefoon, ik weet het niet… maar het zag er wel goed uit! En gaat in Japan natuurlijk fantastisch werken.

Marcus: In Japan zal het zeker goed gaan scoren, en ik moet ook toegeven dat ik het er allemaal heel strak uit vind zien voor een mobile game. De groei in graphics en algehele kwaliteit van mobile games vind ik overigens altijd leuk om te volgen, omdat je juist daar grote stappen ziet. 

Ik vond de nieuwe Dragon Ball game er overigens ook leuk uitzien trouwens. Er wordt hier en daar wat geleend uit de grafische stijl van FighterZ en het vechten in 3D zoals in Xenoverse is ook weer van de partij. Wat betreft looks zitten ze dus goed, al twijfel ik nog een klein beetje over de RPG-elementen in de gevechten. 

Jeroen: Ja, maar oprecht. DragonBall doet iets wat weinig anime-series nadoen: prima games maken. Vaak houd ik toch een beetje mijn hart vast voor een anime-game. En koop ik ‘m uit voorzorg maar niet. Psycho-Pass is zo’n voorbeeld: ze hadden echt wel wat van die game kunnen maken, maar het was wel heel minimaal allemaal… Zo hebben we deze Tokyo Game Show ook nieuwe beelden gezien van Sword Art Online: Alicization Lycoris. Ik durf bijna niet te zeggen dat het er eigenlijk best goed uit ziet. Straks koop ik ‘m nog per ongeluk…

Marcus: Haha, en wat een ongelooflijk ingewikkelde titel weer. Ik heb bij Sword Art Online altijd een beetje een dubbel gevoel. De artwork van de anime is fantastisch, alleen het verhaal en het haremgehalte irriteren mij altijd vreselijk. De show laat daardoor altijd zoveel potentie liggen. Deze game pakt gelukkig de setting van Alicization, waarvan ik persoonlijk de uitstraling en personages het leukst vind. Echter, de games van SAO zijn over het algemeen vrij matig, dus ik wacht het nog even af.

Jeroen: Ik grijp dit moment even aan om een guilty pleasure van mij uit te lichten. Ho-Ling noemde ‘m ook al even op onze Discord, maar Japanese Rail Sim 3D: Journey to Kyoto komt naar de Nintendo Switch! Die volgt de Eizan Electric Railway in Kyoto. Jammer dat deze games altijd zo duur zijn én niet buiten Japan uit gaan komen, maar sinds ik Densha GO!!! (of zoiets) in de arcade heb gespeeld, zoek ik fanatiek naar een vergelijkbare ervaring in de huiskamer. Dat was het, don’t mind me! Waar waren we gebleven?

Marcus: Op zich mag je ook best een interesse hebben in specifieke, ietwat vage games. Ik weet nog hoe ik zelf vroeger op mijn DS Spectrobes aan het spelen was terwijl niemand anders dat deed. Ik vond de Nioh 2 trailer trouwens er erg sterk uitzien. De Japanse folklore werd opnieuw nogal beklemmend en spannend gebracht en ik kon het gevaar bij de bazen echt voelen. 

Jeroen: Inderdaad! Heb Nioh nooit gekocht, omdat de gameplay me niet zo trekt, maar het ziet er wel erg mooi uit. Welke ik ook nooit heb gekocht, in al die jaren, is de eerste Star Ocean-game. Toch mooi dat die een remake voor de Nintendo Switch gaat krijgen en dit jaar nog uitkomt zelfs, op 5 december! Misschien had ik er iets meer van verwacht, maar ik zou liegen door te zeggen dat ik niet superhyped ben. Ik houd van ruimtevaart en van JRPG’s, dus 1+1 is twee. En dat bleek wel met de release van Star Ocean: The Last Hope. Wát een prachtgame…

Marcus: Ai, die vind ik lastig. Ik kon mij namelijk totaal niet verplaatsen in The Last Hope. Misschien was de game iets te verouderd voor me toen ik hem een jaar 2-3 geleden kocht, maar mij ligt de serie niet echt. Hopelijk doet dat niet te veel zeer en kan ik deze uitspraak goed maken met een game voor Sinterklaas die dan toevallig op 5 december uitkomt…

Jeroen: Gelukkig wordt het wel een heel andere game, dus wie weet! Ik heb in elk geval weer genoeg om naar uit te kijken na deze Tokyo Game Show. De enige die ik nog op status ‘misschien’ houd is Hatsune Miku: Project Diva MegaMix. Leuke games in de arcade, maar thuis heb ik het vaak snel gezien…

Marcus: Daar kan ik me zeker in vinden. Ik heb niets met muziek van vocaloids, maar ik snap dat het afdoet aan de ervaring. Ik weet bijvoorbeeld dat Taiko no Tatsujin Drum stukken leuker is op een echte trommel dan op het schermpje van mijn DS. 

Jeroen: Inderdaad! Nu heb ik toch best veel plezier beleefd aan Taiko voor de Nintendo Switch, maar het is gewoon niet hetzelfde… Misschien moeten we de Tokyo Game Show-hype ook eerst maar even laten bezinken, voordat we ineens onze creditcards leeg bestellen aan pre-orders.

Marcus: Dat zou inderdaad de meest volwassen beslissing zijn, al staan mijn copies van Final Fantasy VII Remake, Persona 5 Royal en misschien straks wel DragonBall Kakarot, Project Sakura Wars en Tales of Arise waarschijnlijk straks gewoon bij dag op release op de stoep. Voor mij was de Tokyo Game Show 2019 vooral een bevestiging dat de spellen waar ik al op zat te wachten fantastisch gaan worden en dat ik nog lang niet alles heb gezien van de Japanse game-industrie. Dit vind ik een prima vooruitzicht en ik laat mij volgend jaar ook weer graag verrassen.

Jeroen: Ik houd het voorlopig op AI: The Somnium Files, Death Stranding, Star Ocean: First Departure R, Final Fantasy VII Remake, Tales of Arise, Project Sakura Wars en Ys IX: Monstrum Nox wat betreft deze Tokyo Game Show. Hé, dat is eigenlijk best veel. Ach, we hebben dus weer iets om naar uit te kijken. Geslaagde editie dus, zou ik zeggen!

Post a Comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.