Weer een isekai met een lange naam. Van light novel naar manga en omstreeks de jaarwisseling is de animeseizoen op Crunchyroll geëindigd. Is het de moeite waard of kun je deze beter links laten liggen? 

Is het een kokosnoot? Papaya? Nee het is… The fruit of evolution. Eet er tien van en je evolueert in de beste versie van jouw genetische ras! Maar eet niet meer dan tien, want dan ga je dood. Gelukkig eet voormalige loser Hiiragi Seiichi precies tien stuks fruit (die niet al te best blijken te smaken). Niet dat hij veel keus heeft, want naast het feit dat hij benedengemiddelde stats heeft en level 1 is, komt hij ver van zijn klasgenoten midden in de wildernis terecht met monsters. Dom geluk dus dat hij deze weet te stelen van een stel level 120 clever monkeys. Zonder dat heeft hij namelijk niks te eten. Omdat hij geen groep heeft kunnen vormen, krijgt hij uit medelijden een gunst van de god die hem en zijn klasgenoten heeft geisekaid: de complete harvesting skill. Deze skill zorgt ervoor dat hij de beste items krijgt wanneer hij monsters verslaat, maar initieel moet hij het hebben van puur geluk; het eerste monster sterft aan zijn lichaamsgeur nadat hij tegen de grond is gewerkt na een weinig indrukwekkend gevecht. 

He has it made or not?

Ondanks dat hij de vruchten heeft gegeten, wordt het leven hem (in tegenstelling tot wat de ondertitel doet vermoeden) niet per se in de schoot geworpen. Er is dus wel karakterontwikkeling bij Seiichi die steeds om moet leren gaan met zijn nieuw verworven vaardigheden en omgeving; gelukkig blijft hij zichzelf en krijgt hij geen last van grootheidswaanzin. Gaandeweg sluiten zich meer vrouwelijke personages bij hem aan, elk met hun eigen ‘probleem’. Bijvoorbeeld Artoria Grem wiens geluk-stat zo diep in de min staat dat het anderen om haar heen negatief beïnvloedt. Zij heeft zich daarom afgezonderd van anderen, totdat zij Seiichi moet testen op zijn vaardigheden van gildebaas Guscle. Seiichi is door de fruit of evolution in staat om niet dood of zwaargewond te raken door Artoria’s pech, waardoor zij hem wel durft toe te laten in haar omgeving.

Hoewel hij tegen het einde van de serie de gunst van vijf vrouwelijke personages heeft, vervalt het niet in smakeloze harem-fan service. Er zijn slechts twee dames, Saria en Artoria, die hem als potentiële echtgenoot zien (riep iemand Tenchi Muyo!?). Maar in tegenstelling tot Tenchi Muyo! bikkelen Saria en Artoria niet met elkaar zoals Ryoko en Ayeka doen. Artoria is wel degene die een probleem heeft met het toenemende aantal vrouwelijke aanhangers. Saria heeft daar minder moeite mee; als ex-gorilla monster is zij van mening dat een sterke man veel vrouwen heeft (lang verhaal kort, kijk de anime ;-)).

進化の実 ～知らないうちに勝ち組人生～ de ondertitel is letterlijk vertaald “voordat ik het wist, zit ik bij de winnende groep.” Jammer, Crunchyroll verliest deze ronde.

Yay or nay?

Nu ik erop terugblik, moet ik eerlijk zeggen dat het zeker geen slechte serie is geweest. Het heeft elementen, zoals meerdere vrouwelijke tegenspelers, uit Tenchi Muyo!, maar is geen een-op-eenkopie. Dat verdient op zich al een pluim als je het mij vraagt. De Dungeons and Dragons RPG-setting is goed gebruikt om het geheel vorm te geven op een unieke manier. Er zijn typische en minder typische slechteriken waarvan bijvoorbeeld de eerste dungeonbaas een voorbeeld van het laatste is. De verhaallijn is niet waterdicht of van hoog niveau, maar voldoende om niet bij in slaap te vallen of nog iets anders te doen terwijl je naar de anime kijkt. En voor degenen die dat belangrijk vinden is het interessant dat het plot niet te veel afwijkt van de manga-verhaallijn.

Simon Kwee