Metroid Prime Remastered Review
Toen Nintendo begin 2019 (!) aankondigde na jaren ontwikkeling helemaal opnieuw te beginnen met Metroid Prime 4, was de grootste teleurstelling stiekem dat de HD remake van de oorspronkelijke trilogie dan waarschijnlijk óók langer op zich zou laten wachten. Deze remake was nooit officieel aangekondigd – maar de geruchtenmolen draaide overuren.
In die eindeloze coronajaren volgde Direct op Direct, zonder ook maar het minste snippertje van nieuws. De gedachte was dat Metroid Prime 1 t/m 3 opnieuw zouden worden uitgebracht als smaakmakers voor het vierde deel. En met goed recht: dit waren spellen voor de Gamecube en Wii, extreem geliefd onder gamers uit dat tijdperk maar wellicht onbekend bij de generaties daarna. De laatste keer dat we ze zagen was in een mooie en inmiddels stikdure bundel voor de Wii, daarna póéf, niks meer.
Meer dan prima
En dat terwijl Metroid Prime een werkelijk iconische game is. Een zogenaamde system seller zelfs, een spel dat op eigen kracht de aanschaf van een console rechtvaardigt – zelfs al was die console de sympathieke maar teleurstellend verkochte Gamecube. Metroid Prime sloeg als spin-off van Nintendo’s 2D Metroid-serie een andere weg in: het is een first-person 3D actieavontuur. Deels shooter, deels ontdekkingstocht, deels puzzelspel. Je stapt echter nog steeds in de voeten van Samus Aran, de premiejager op jacht naar space pirates en de kwalachtige, parasiterende levensvormen genaamd metroids.
Wetenschappertje spelen op Tallon IV
Prime verfrist de bekende gameplay met nieuwe elementen: zo treedt Samus hier op als een wetenschapper die met een scanfunctie de flora en fauna (en achtergelaten berichten van de uitgestorven Chozo aliens) op planeet Tallon IV bestudeert. Het tempo ligt lager dan in eerdere spellen en tijdens gevechten zorgt het lock-systeem ervoor dat het minder om precisie en vingervlugheid draait en meer om het selecteren van de juiste wapens en vizieren. Voor de rest is dit klassieke Metroid: steeds meer vaardigheden en wapens voor je pak verzamelen (zoals de mogelijkheid je op te rollen tot een bal, bommen te leggen, raketten af te vuren, infrarood te kunnen zien…), waardoor je terug kunt keren naar deurtjes en richels die daarvoor nét buiten je bereik lagen. Een gameplayloop die decennia later nog altijd staat als een huis.
Een remaster om te koesteren
Nintendo verraste vriend en vijand door begin dit jaar het spel te onthullen met de mooiste woorden in de Nederlandse taal: ‘en hij is vanaf morgen verkrijgbaar’. Metroid Prime is voor het eerst in jaren weer te koop op een moderne console, met een lik verf waar je u tegen zegt. Voor de Remaster zijn alle visuele onderdelen opnieuw aangepakt en het resultaat is verbluffend. Adembenemende sneeuwgebieden wisselen af met claustrofobische tunnels in een gecrasht ruimteschip, stoffige tempels uit geel zandsteen en zoveel meer. Zelfs over tien jaar ziet dit er nog prachtig uit, het is tijdloze schoonheid gecombineerd met ijzersterke gameplay. En zelfs die is op een cruciale manier verbeterd. Laten we eerlijk zijn: met maar één stick tot je beschikking speelde Metroid Prime nooit écht geweldig. Tank controls zijn een drama. De toevoeging van een tweede stick voegt dus veel toe en verandert wezenlijk de ervaring. Voelde het spel vroeger pittig, soms zelfs frustrerend moeilijk aan, nu de besturing niet meer in de weg zit is de balans stukken beter. (Maar het blijft natuurlijk ellendig als zo’n metroid zich aan je hoofd vastzuigt en je je in een balletje moet rollen om hem eraf te bombarderen).
Nintendo zet in op Metroid
Met een prijskaartje van 40 euro is Metroid Prime Remastered wat ons betreft een no-brainer om te kopen en spelen. De ongeveer twintig uur aan speeltijd biedt aan oudere gamers een nostalgische kick, en voor jongere gamers een kans om kennis te maken met de serie voordat het vierde deel verschijnt. Blijft over het tweede deel, Echoes, en het derde, Corruption! Diezelfde geruchtenmolen claimt dat deze minder uitvoerig zouden worden aangepakt dan de eerste. Eigenlijk zonde. Er is echter een kans dat Nintendo zijn plannen verandert nu deze eerste remaster zo liefdevol is opgepikt door het publiek. Het bedrijf had duidelijk niet gerekend op dit onthaal, getuige de grote tekorten van de fysieke uitgave van het spel en de belofte haastig bij te drukken om aan de vraag te voldoen. Voldoende reden om ook Echoes en Corruption de luxebehandeling te geven? We gaan het zien.
Roderick Leeuwenhart