Winkelmand

Volg ons op Social media

Advance Wars 1+2: Re-Boot Camp AniWay Review

Advance Wars 1+2: Re-Boot Camp Review

Aaah, Advance Wars. Nintendo’s meest historisch geplaagde spellenreeks. Na een lange, lange afwezigheid is de serie weer terug en daarom duiken wij éven de geschiedenis in. Hoe, wie, wat en waar zat het ook alweer?

We beginnen bij Advance Wars op de Game Boy Advance, die de langlopende Japanse franchise (eerste deel Famicom Wars voor de NES stamt al uit 1988!) in Amerika introduceerde. Dit spel verscheen op… 10 september 2001. Juist, één dag voordat 9/11 ervoor zorgde dat niemand meer trek had in apengekletter en digitaal oorlogje spelen. Toch trok de serie bekijks, niet in de laatste plaats door de innemende personages die in hun cartoontankje door het landschap scheurden: Andy, Max en Sami. Het tweede deel, Black Hole Rising, verscheen twee jaar later en in 2005 maakte het formidabele Dual Strike volop gebruik van de mogelijkheden van de twee schermen in de Nintendo DS.

Puinscheppen

Daarna, helaas, ging ergens iets mis. Ontwikkelaar Intelligent Systems (een zogenaamde ‘second party’-studio die nauw samenwerkt met Nintendo) gooide het roer om met hun tot op de dag van vandaag laatste Advance Wars-titel, Days of Ruin. Deze verruilde de vrolijke tekenfilmsfeer voor een grimmig Apocalyptische setting. Daarmee hoopten ze beter aan te sluiten bij de vermeende Westerse smaak (in die tijd heerste hier nog een kinderachtige afkeer van alles wat niet ‘stoer’ was). De voorlopige zwanenzang van de serie zag in 2008 het levenslicht en deed het niet slecht, maar kennelijk niet goed genoeg om de serie te redden.

Einde oefening. Nintendo verlegde hun aandacht naar een ándere turn-based tactische serie, Fire Emblem, die zo krankzinnig populair werd dat ze daar nu nog jaarlijks nieuwe spellen voor uitknallen. Maar hoe zit het dan met Eagle, Olaf en Kanbei? Waar waren onze tankjes en vliegtuigjes gebleven? Maar liefst dertien jaar lang bleef het doodstil.

De weg vooruit

Tot 2021, toen Nintendo iedereen verraste met de trailer van Advance Wars 1+2: Re-Boot Camp. Een door WayForward ontwikkelde Switch-remake van de eerste twee spellen, duidelijk bedoeld om eens doorzichtig te peilen of er nog animo is voor deze serie. Bericht begrepen – als deze uitgave een succes wordt, volgt meer! Remakes van de resterende titels, níéúwe delen! Helaas kon de timing van deze heruitgave weer eens niet slechter. Na de aankondiging brak de Russische oorlog in Oekraïne uit en stelde Nintendo de release voor onbepaalde tijd uit. Maar een slordig jaar na dato is het zover: de karikaturale randjes zijn van het spel geschaafd (een van de vechtende partijen is, bijvoorbeeld, een nauwelijks verhulde versie van Rusland; je begrijpt waarom dit gevoelig lag) en wij kunnen eindelijk opnieuw genieten van koddige infanteristen en onderzeeboten die we met bakken tegelijk naar het front sturen.

Beeldvullende officieren

Het eerste dat opvalt is de grafische lik verf die het geheel heeft gekregen. De voor kleine schermen bedoelde, uitstekende tekenfilmstijl van het origineel is geslaagd overgezet naar 3D – wat op geen enkele manier afdoet aan de oorspronkelijke sfeer en charme. Er is zelfs nog meer ingezet op het gevoel van ‘oorlogje spelen met miniatuurtjes’, want het slagveld vindt nu plaats op een houten tafel die je aan de randen van het scherm kunt zien. Een aardige touch. De kleurrijke CO’s (‘commanding officers’, je aanvoerders) zijn beeldvullend geanimeerd en stelen de show zonder al te opdringerig te zijn. Het is, kort gezegd, erg aangenaam om naar te kijken.

Wat in tweede instantie, tijdens het spelen pas naar voren komt is hoe geweldig dit spel in al zijn eenvoud nog steeds speelt. Zeer bedrieglijke eenvoud zelfs. In de leemte die de serie achterliet doken de afgelopen jaren diverse rivaliserende spellen op, zoals Wargroove en Tiny Metal, maar die toonden in meer of mindere mate juist hoe moeilijk het is om exact de juiste speelbaarheid te pakken te krijgen. Advance Wars hééft het gewoon. De manier waarop je eenheden selecteert en bevelen geeft, de speciale CO-krachten die je nét een bepalend voordeeltje geven en de steen-papier-schaar rangschikking van de troepen.

Knallen maar!

In de hoofdcampagne volg je het verhaal van de Orange Star natie, die het aan de stok krijgt met de kleurgecodeerde buurlanden Green Earth, Blue Moon en Gold Comet. Elk heeft subtiele grafische
verschillen in de eenheden en vooral CO’s met uitgesproken persoonlijkheden. Er ontvouwt zich een
lollig verhaaltje waarin de rivaliserende landen vechten, vol misverstanden en in het verleden stukgelopen relaties. Belangrijker is dat elke map weer mooie, tactische uitdagingen biedt, die vaker aanvoelen als puzzels om op te lossen dan echt strategische oorlogjes.
Daarvoor kun je beter in de War Room terecht, waar je naar eigen inzicht offline of online matches kunt spelen. Of ontwerp zelf een nieuwe kaart met de editor – waarom niet? Een shop en gallery maken het pakket af. Het is al met al genoeg content om het forse prijskaartje te verdedigen: Re-Boot Camp vraagt de volle mep aan de kassa en dat is aanvankelijk even slikken voor zulke oude titels, zelfs al krijg je er twee voor de prijs van één. Advance Wars is goed, érg goed natuurlijk, maar het blijven twintig jaar oude games met een nieuw likje verf. Noem het maar de Nintendo-premium, fans zijn het gewend…

Heerlijk

Maar joh, als je eenmaal aan het spelen bent, eenmaal weer verslaafd de ene na de andere map overwint, dan denk je niet meer aan geld. Dan ben je alleen nog bezig met hoe je die scheepswerf gaat veroveren terwijl de vijand er al aankomt, maar wacht, je gebruikt Sami’s CO-kracht die je infanterie een flinke boost geeft en daarmee haal je het nét. Aah, Advance Wars, blijf je dit keer voorgoed?

Roderick Leeuwenhart

Post a Comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.